preface
======
"Song of Myself" Whitman's( 1819-1892 ) അദ്ധേഹത്തിന്റെ "Leaves of Grass"
അതുല്യമായ ഈ കവിതയിലേക്ക് ഞാന്‍ നിങ്ങളെ ക്ഷണിക്കുന്നു . വ്യക്തി ഒരികലും പൂര്‍ണന്‍ അല്ല അവനില്‍ വളരെ വൈരുധ്യതയും വിചിത്രതയും ഉണ്ടെന്നും വിളിച്ചറിയിച്ച മഹാനായ ഒരു അമേരികന്‍ കവി ആയിരുന്നു വിറ്റുമാന്‍ . ഒരികലും കാണാത്ത മനുഷ്യരുമായി നിങ്ങള് സുഹൃത്ത് ആകണം എന്നാണു അദ്ദേഹം തന്റെ കവിതയില്‍ ആഹ്വാനം ചെയുന്നത് . അതുപോലെ ജനാധിപത്യത്തില്‍ സൌഹൃദം എന്ന സംഹിത മറ്റേതൊരു വ്യവസ്ഥയില്‍ നിന്നും വളരെ അനുപെഷനീയം ആകുന്നു എന്നും! .എല്ലാ ലോകരെയും , ജനസന്ജയതെയും, ഒരാളെ പോലും തിരസ്കരിക്കതെ ,മനുഷ്യന് സുഹൃത്ത് ലോകം ഉണ്ടാക്കാന്‍ ആകും എന്നാണു ഈ അമേരിക്കന്‍ കവി നമ്മോടു പങ്കിടുന്നത് .മനുഷ്യര്‍ തമ്മില്‍മാത്രമല്ല സകലജീവജാലങ്ങളും തമ്മില്‍ കാര്യമായ വ്യത്യാസം ഇല്ലന്ന അറിവിലേക്ക് ആണ് ഈ കവിത നമ്മെ ചിന്തിപ്പികുന്നതും . ഈ സസ്യങ്ങല്ക്കു മനുഷ്യന്റെ ജീനുകളുമായി 18 ശതമാനത്തോളം സാമ്യത ഉണ്ട് യഥാര്ത്യത്തില്‍ , എന്ന് നാം അറിയണം .
Whitman നോട് ഒരു ഉണങ്ങിയ ഇല കാണിച്ചു, ഇത് ഏതു ചെടി എന്നു ചോദിച്ച കുട്ടിയോട് , എനിക്ക് ഈ ചെടിയെ പറ്റി അറിയില്ല എന്ന് കുംബസരികുക ആണ്, അദ്ദേഹം .പക്ഷെ ഒന്ന് തനിക് പറയാന്‍ കഴിയുന്നു , ഈ കരിഞ്ഞ ഇല മരിച്ചു പോയെങ്കിലും , ഒരികല്‍ ഇത് ഈ ലോകത്ത് ജീവിച്ചിരുന്നു, പച്ച ആയി . അതുപോലെ ആണ് എല്ലാ വ്യക്തികളും , നമ്മള്‍ എത്ര വ്യതിരക്തങ്ങള്‍ എങ്കിലും, ഓരോ വ്യക്തികളും ജനതയുടെ കൂടി ഭാഗം ആണ്, എന്ന് ഒര്മിപ്പികുക ആണ് ആ കവി .
"A child said What is the grass? fetching it to me with full hands;
How could I answer the child? I do not know what it is any more than he."
"Song of Myself" from Whitman's 'Leaves of Grass' is very universal and one of his most poignant verses.It reminds us that we are never just one thing. "Do I contradict myself? Very well then I contradict myself; (I am large, I contain multitudes.)" Song of Myself" poem balances the themes of individuality and collectivity, which are the two important ingredients for the democratic experiment of any country . This is Whitman’s political argument.
മറ്റൊന്ന് ...
ഭാരതീയവൈജ്ഞാനികലോകം, താങ്കള്‍ മനസിലാകണം, യോഗദൃഷ്ടമായ അറിവില്‍ നിന്നാണ് നിര്‍ഗതം ആയത് . പ്രത്യക്ഷമായ ഇന്ദ്രീയ അറിവിനേക്കാൾ, വിശ്വാസ്യത ഇവിടെത്തെ ദർശനങ്ങൾകുണ്ട്, വിദ്യ എന്നാണു നാം അതിനെ പറയുന്നത്. അനുമാനം,പ്രത്യക്ഷം,യോഗദൃഷ്ടം, സ്വപ്നം നിദ്ര, ജാഗ്രത്ത്,തുരീയം, ഇങ്ങിനെ, പ്രഞ്ജക്ക് പല അവസ്ഥകള്‍ ഉണ്ട് ..ഈ തുരീയാവസ്ഥ യെ സൂപ്പർകോൺഷ്യസ്നെസ് എന്ന് നാം വിളിക്ന്നു .ഇന്ദ്രിയാതീതമായാണ് ഈ അറിവു പ്രധാനം ആയി ഉണ്ടാകുക
അത് യോഗത്തിൽക്കൂടി മാത്രം ഉണ്ടാകുന്നു, ഇതാണ് ഇന്ത്യന്‍ ദര്‍ശനം . സെമടിക് മതങ്ങളിലെ ദൈവസങ്കല്പവുമായി, അജ ഗജാന്തരത ഉണ്ട് ഈ ഇന്ത്യന്‍ ദരസരനതിനു .അവിടെ പേടിപ്പിക്കുന്ന ഒരു നരകമില്ല , അതുപോലെ സ്വർഗ്ഗമില്ല, മരിച്ചാൽ ഈ 'ശരീരം' പ്രകൃതിയോടും 'പ്രാണൻ' വിശ്വപ്രകൃതിയുടെ 'മഹാപ്രാണനു' മായി ലയിക്കുന്നു എന്ന് സങ്കല്പം .ഒരു മതവാദിക്കും യുക്തിവാദിക്കും നിരീശ്വരവാദിക്കും, ഇതിനെ എങ്ങിനെ എതിർക്കാനൊക്കും..? . ഇതിനു ഒരു പരിഹാരം ആകും ഈ പുസ്തകം എന്ന് ഞാന്‍ ധരിക്കുന്നു .
ഒരു കാര്യം ക്കൂടി പ്രസ്താവിച്ചു കൊണ്ട് നിര്ത്തുന്നു, അത് ഇതാണ്......
1946 ലാണ് ബ്രിട്യന്‍ ഇന്ത്യന്‍ independence ആക്ട്‌, കോമണ്‍സ് സഭയില്‍ അവതരിപ്പികുന്നത് . അതിനനുസൃതമായി നെഹ്‌റു പ്രധാനമന്ത്രി ആയി, ഒരു താല്‍കാലിക ഗവണ്മെന്റ് ഉണ്ടാക്കപെടുന്നു . The Viceroy's Executive Council became the executive branch of the interim government. Originally headed by the Viceroy of India, it was transformed into a council of ministers, with the powers of a prime minister bestowed on the vice-president of the Council, a position held by the Congress leader Jawaharlal Nehru! Remember, to have great writers for the world , there must be indeed great readers..!
DECONSTRUCTION (പൊളിച്ചുഎഴുത്ത്) .
ഒരു ഗ്രന്ഥത്തിനും അപ്രമാദിത്വമുണ്ടാവുക സാദ്ധ്യമല്ല എന്നതാണ്, എന്റെ സുചിന്തിത അഭിപ്രായം . എന്റെ ഈ ലേഖന സമാഹാരവും അതില്‍ പെടും എന്ന് ഞാന്‍ മനസിലാകുന്നു . നമ്മുടെ വേദം, ഉപനിഷദു , ബൈബിള്‍ , ഖുരാന്‍ , ഭഗവത് ഗീത ഇവ എല്ലാം തന്നെ മതഗ്രന്ഥങ്ങള്‍ ആണ് , എന്നാല്‍ അവ എല്ലാം എഴ്തപെട്ടത്‌ മനുഷ്യരുടെ യുക്തിയില്‍ മനുഷ്യാപേഷമായാണ് . മനുഷ്യന് ചരിത്ര മനുഷ്യന് ആക കൊണ്ട്, ആ മ്നുഷ്യപെഷമായ പഴയ യുക്തികള്‍ കാലഹരനപെടുന്നു . അത് കൊണ്ട് ഏതു വിശുധ്വ മെന്നു പറയുന്ന ഗ്രന്ഥങ്ങള്‍കു പോലും, ഇതാണ് വിധി ,അതിലെ ആശയങ്ങല്കും മരണം സംഭവിക്കുന്നു . അതിലും അബദ്ധങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഒരു പഞ്ഞവും ഉ‍ണ്ടാകില്ല . അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആണ് എല്ലാ മതാത്മക ചിന്തകളും കപടമാണ്‌ എന്ന് പറയുന്നതും , കാരനം അവ ചരിത്രപരമായ ഭൌതികം അല്ല എന്നത് തന്നെ .
അപ്പോള്‍ എന്താണ് ഭൌതികം? അത് സദാ മാറി കൊണ്ടിരിക്കും കാലാനുസൃതമായി . പ്രാകൃതയുഗങ്ങളില്‍ വിശ്വാസങ്ങള്‍ മാത്രം ആണ് നമുക്ക് ഉണ്ടായതു എന്ന് നാം കരുതുന്നു . എന്നാല്‍ ആധുനിക യുഗത്തില്‍ മഹത് വ്യക്തികളുടെ പുസ്തകങ്ങള്‍ തന്നെ, നമ്മെ വഴി പിഴപ്പികുന്നുണ്ട് . മനുഷ്യന് എന്നാല്‍ ഏതെങ്കിലും പ്രത്യേക രാജ്യത്തിന്റെ സവിശേഷമായ പാരമ്പര്യത്തിന്‌ വേണ്ടി സൃഷ്‌ടിക്കപ്പെട്ടവനല്ല, എന്നതാണ് നാം സ്മരിക്കേണ്ടത്, മനുഷ്യന് മൂലമാണ്‌ പാരമ്പര്യ സവിശേഷതകള്‍ തന്നെ വിലമതിക്കപ്പെടുന്നത്‌, ആ പാരമ്പര്യം ഇന്ന് മനുഷ്യരാശിക്ക്‌ ഗുണകരമാണോ എന്നതാണ്, നാം അന്വേഷിക്കേണ്ടത് . അതൊഴികെ മറ്റെല്ലാം അന്ധമായ മിഥ്യാധാരണകളാണ്‌, ഏതു വമ്പന്‍ പരെഞ്ഞാല്‍ പോലും! മനുഷ്യന്റെ ഏതു പാരമ്പര്യവും മനുഷ്യനെക്കാള്‍ വലുതല്ല, എന്നാണു ധരിക്കേണ്ടത് . അത് മറക്കുമ്പോള്‍ നമുക്ക് മനുഷ്യനെ നഷ്‌ടപ്പെടുന്നു, അവന്റെ പാരമ്പര്യത്തെയും .
നമ്മുടെ പുരാണത്തില്‍ തന്നെ നേതാവ് എങ്ങിനെ ആയിരികണം എന്നതു പരാമര്സികുന്ന ഒരു ഭാഗം ഉണ്ട് . മഹാഭാരതത്തില്‍ നിന്നാണ് ഞാന്‍ പറയുന്നത് .മഹാഭാരതത്തില്‍ ഭീഷ്മരോട് അമ്മ ഗംഗാദേവി മകനെ ഉപദേശിക്കുന്ന ഒരു സന്ദര്‍ഭം ആണ് . ഒരു ദിവസം വൈകാരികമായി അസ്വസ്ഥനായ ഭീഷ്മര്‍ അമ്മയെ കാണാനായി ഗംഗനദിക്കരയിലെത്തുന്നു .അമ്മ മകനോട്‌ ചോദിച്ചു -",നീ വളരെയധികം ദുഖിതനായി കാണപ്പെടുന്നല്ലോ?".നിരാശ മുറ്റിയ ശബ്ദത്തില്‍ ഭീഷ്മര്‍ പ്രതിവചിച്ചു -"അമ്മെ ,ഹസ്തിനപുരം ആകെ മാറിപ്പോയിരിക്കുന്നു.രാജ്യം ഇന്ന് ആരുടേയും മനസ്സിലില്ല. ഇതാണ് സ്ഥിതി ,എല്ലാവരും അധികാരത്തിന്‍റെ പിറകെ പായുകയാണ്.സ്വന്തം സുഖങ്ങളില്‍ മുഴുകുന്ന അവര്‍, ജനങ്ങളെ ഓര്‍ക്കുന്നതേ ഇല്ല.എല്ലായിടത്തും അധികാരത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള ഉപജാപങ്ങള്‍ നടക്കുന്നു ..."ഭീഷ്മരുടെ ബലിഷ്ടമായ വിരലുകളില്‍ തലോടി അമ്മയായ ഗംഗ പറഞ്ഞു-"മകനേ,ജ്ഞാനിയായ നീ ഇങ്ങനെ ശിശുക്കളെപ്പോലെ സംസാരിക്കരുത്.ഈ ദുഃഖം നിന്‍റെ മാത്രം ദുഖമല്ല.അതൊരു നേതാവിന്‍റെ വിധിയാണ്,പാലാഴിമഥനം ഓര്‍മ്മയുണ്ടോ നിനക്ക് ?
ദേവാസുരന്മാര്‍ അമൃതിനു പിന്നാലെ പാഞ്ഞപ്പോള്‍, കാളകൂടവിഷം ബാക്കിയായ കഥ നീ കേട്ടിട്ടില്ലേ ? അത് വീണാല്‍ ഭൂമി ചാമ്പലാവുമായിരുന്നു , ഭൂമിയെപ്പറ്റി ഓര്‍ക്കാത്തവര്‍ അമൃതിനു വേണ്ടി ബഹളം വെച്ചപ്പോള്‍, ലോകത്തിന്‍റെ നേതാവായ ശിവന്‍ ചെയ്തതെന്താണ് നീ ഓര്കുന്നോ ? ദേവാസുരന്മ്മാര്‍ സ്വോര്‍ഗതെയും , പാതാളതെയും അല്ലെ ഓര്‍ത്തത്‌ ?ഭൂമിയെ പറ്റി അവര്‍ ഓര്‍ത്തോ ?".......
അതാണ്‌ എനിക്കും നിങ്ങളോട് പറയാനുള്ളത്. വികസനം നടകുമ്പോള്‍ ഇതുപോലെ വിഷ മാലിന്യങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകും എന്ന് നമ്മുടെ പുരാണ്ങ്ങല്‍ അന്നേ കണ്ടിരുന്നു ... എന്ന് മനസിലായോ ?എന്നാല്‍ ലോക നേതാവ് ആയ ശിവന്‍ അമൃത് അല്ലാ കണ്ടത് നമ്മുടെ ഭൂമിയെ തന്നെ ആണ് .അതിന്‍റെ നാശവും നിലനില്‍പ്പും ആണ് . .ലോകത്തിന്‍റെ നിലനില്‍പ്പിനായി ,സ്വയം അപകടപ്പെട്ടും വിഷം കഴിക്കാന്‍ ഭഗാവാന്‍ തയ്യാറായി. അതാണ്‌
ഒരു നേതാവിന്‍റെ ജീവിതം .വയനകാര്ക് മനസിലായില്ലേ എന്തായിരിക്കണം നേതാവ് എന്ന് ?
അതുകൊണ്ട്, നീ ഹസ്തിനപുരത്തേക്ക് മടങ്ങൂ എന്ന്, ഗംഗ ദേവി സ്വൊന്തം മകനെ ഓര്‍മിപ്പിച്ചു .നീ അതിന്‍റെ നേതാവാണ്‌,ജനങ്ങള്‍ നിന്നെ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്. ഇത്തരം ദുഖത്തില്‍ നിന്ന് ഒരു യഥാര്‍ത്ഥ നേതാവിന് മുക്തിയില്ല മകനേ, ഇന്നും എന്നും ,അതുണ്ടാകാനും പാടില്ല. അതാണ്‌ ഈ ആധുനിക ലോകത്തും ,ഇതാണ് നമ്മുടെ പുരാണം വായികണം , എന്ന് പറയുന്നതും .....!
======
"Song of Myself" Whitman's( 1819-1892 ) അദ്ധേഹത്തിന്റെ "Leaves of Grass"
അതുല്യമായ ഈ കവിതയിലേക്ക് ഞാന്‍ നിങ്ങളെ ക്ഷണിക്കുന്നു . വ്യക്തി ഒരികലും പൂര്‍ണന്‍ അല്ല അവനില്‍ വളരെ വൈരുധ്യതയും വിചിത്രതയും ഉണ്ടെന്നും വിളിച്ചറിയിച്ച മഹാനായ ഒരു അമേരികന്‍ കവി ആയിരുന്നു വിറ്റുമാന്‍ . ഒരികലും കാണാത്ത മനുഷ്യരുമായി നിങ്ങള് സുഹൃത്ത് ആകണം എന്നാണു അദ്ദേഹം തന്റെ കവിതയില്‍ ആഹ്വാനം ചെയുന്നത് . അതുപോലെ ജനാധിപത്യത്തില്‍ സൌഹൃദം എന്ന സംഹിത മറ്റേതൊരു വ്യവസ്ഥയില്‍ നിന്നും വളരെ അനുപെഷനീയം ആകുന്നു എന്നും! .എല്ലാ ലോകരെയും , ജനസന്ജയതെയും, ഒരാളെ പോലും തിരസ്കരിക്കതെ ,മനുഷ്യന് സുഹൃത്ത് ലോകം ഉണ്ടാക്കാന്‍ ആകും എന്നാണു ഈ അമേരിക്കന്‍ കവി നമ്മോടു പങ്കിടുന്നത് .മനുഷ്യര്‍ തമ്മില്‍മാത്രമല്ല സകലജീവജാലങ്ങളും തമ്മില്‍ കാര്യമായ വ്യത്യാസം ഇല്ലന്ന അറിവിലേക്ക് ആണ് ഈ കവിത നമ്മെ ചിന്തിപ്പികുന്നതും . ഈ സസ്യങ്ങല്ക്കു മനുഷ്യന്റെ ജീനുകളുമായി 18 ശതമാനത്തോളം സാമ്യത ഉണ്ട് യഥാര്ത്യത്തില്‍ , എന്ന് നാം അറിയണം .
Whitman നോട് ഒരു ഉണങ്ങിയ ഇല കാണിച്ചു, ഇത് ഏതു ചെടി എന്നു ചോദിച്ച കുട്ടിയോട് , എനിക്ക് ഈ ചെടിയെ പറ്റി അറിയില്ല എന്ന് കുംബസരികുക ആണ്, അദ്ദേഹം .പക്ഷെ ഒന്ന് തനിക് പറയാന്‍ കഴിയുന്നു , ഈ കരിഞ്ഞ ഇല മരിച്ചു പോയെങ്കിലും , ഒരികല്‍ ഇത് ഈ ലോകത്ത് ജീവിച്ചിരുന്നു, പച്ച ആയി . അതുപോലെ ആണ് എല്ലാ വ്യക്തികളും , നമ്മള്‍ എത്ര വ്യതിരക്തങ്ങള്‍ എങ്കിലും, ഓരോ വ്യക്തികളും ജനതയുടെ കൂടി ഭാഗം ആണ്, എന്ന് ഒര്മിപ്പികുക ആണ് ആ കവി .
"A child said What is the grass? fetching it to me with full hands;
How could I answer the child? I do not know what it is any more than he."
"Song of Myself" from Whitman's 'Leaves of Grass' is very universal and one of his most poignant verses.It reminds us that we are never just one thing. "Do I contradict myself? Very well then I contradict myself; (I am large, I contain multitudes.)" Song of Myself" poem balances the themes of individuality and collectivity, which are the two important ingredients for the democratic experiment of any country . This is Whitman’s political argument.
മറ്റൊന്ന് ...
ഭാരതീയവൈജ്ഞാനികലോകം, താങ്കള്‍ മനസിലാകണം, യോഗദൃഷ്ടമായ അറിവില്‍ നിന്നാണ് നിര്‍ഗതം ആയത് . പ്രത്യക്ഷമായ ഇന്ദ്രീയ അറിവിനേക്കാൾ, വിശ്വാസ്യത ഇവിടെത്തെ ദർശനങ്ങൾകുണ്ട്, വിദ്യ എന്നാണു നാം അതിനെ പറയുന്നത്. അനുമാനം,പ്രത്യക്ഷം,യോഗദൃഷ്ടം, സ്വപ്നം നിദ്ര, ജാഗ്രത്ത്,തുരീയം, ഇങ്ങിനെ, പ്രഞ്ജക്ക് പല അവസ്ഥകള്‍ ഉണ്ട് ..ഈ തുരീയാവസ്ഥ യെ സൂപ്പർകോൺഷ്യസ്നെസ് എന്ന് നാം വിളിക്ന്നു .ഇന്ദ്രിയാതീതമായാണ് ഈ അറിവു പ്രധാനം ആയി ഉണ്ടാകുക
അത് യോഗത്തിൽക്കൂടി മാത്രം ഉണ്ടാകുന്നു, ഇതാണ് ഇന്ത്യന്‍ ദര്‍ശനം . സെമടിക് മതങ്ങളിലെ ദൈവസങ്കല്പവുമായി, അജ ഗജാന്തരത ഉണ്ട് ഈ ഇന്ത്യന്‍ ദരസരനതിനു .അവിടെ പേടിപ്പിക്കുന്ന ഒരു നരകമില്ല , അതുപോലെ സ്വർഗ്ഗമില്ല, മരിച്ചാൽ ഈ 'ശരീരം' പ്രകൃതിയോടും 'പ്രാണൻ' വിശ്വപ്രകൃതിയുടെ 'മഹാപ്രാണനു' മായി ലയിക്കുന്നു എന്ന് സങ്കല്പം .ഒരു മതവാദിക്കും യുക്തിവാദിക്കും നിരീശ്വരവാദിക്കും, ഇതിനെ എങ്ങിനെ എതിർക്കാനൊക്കും..? . ഇതിനു ഒരു പരിഹാരം ആകും ഈ പുസ്തകം എന്ന് ഞാന്‍ ധരിക്കുന്നു .
ഒരു കാര്യം ക്കൂടി പ്രസ്താവിച്ചു കൊണ്ട് നിര്ത്തുന്നു, അത് ഇതാണ്......
1946 ലാണ് ബ്രിട്യന്‍ ഇന്ത്യന്‍ independence ആക്ട്‌, കോമണ്‍സ് സഭയില്‍ അവതരിപ്പികുന്നത് . അതിനനുസൃതമായി നെഹ്‌റു പ്രധാനമന്ത്രി ആയി, ഒരു താല്‍കാലിക ഗവണ്മെന്റ് ഉണ്ടാക്കപെടുന്നു . The Viceroy's Executive Council became the executive branch of the interim government. Originally headed by the Viceroy of India, it was transformed into a council of ministers, with the powers of a prime minister bestowed on the vice-president of the Council, a position held by the Congress leader Jawaharlal Nehru! Remember, to have great writers for the world , there must be indeed great readers..!
DECONSTRUCTION (പൊളിച്ചുഎഴുത്ത്) .
ഒരു ഗ്രന്ഥത്തിനും അപ്രമാദിത്വമുണ്ടാവുക സാദ്ധ്യമല്ല എന്നതാണ്, എന്റെ സുചിന്തിത അഭിപ്രായം . എന്റെ ഈ ലേഖന സമാഹാരവും അതില്‍ പെടും എന്ന് ഞാന്‍ മനസിലാകുന്നു . നമ്മുടെ വേദം, ഉപനിഷദു , ബൈബിള്‍ , ഖുരാന്‍ , ഭഗവത് ഗീത ഇവ എല്ലാം തന്നെ മതഗ്രന്ഥങ്ങള്‍ ആണ് , എന്നാല്‍ അവ എല്ലാം എഴ്തപെട്ടത്‌ മനുഷ്യരുടെ യുക്തിയില്‍ മനുഷ്യാപേഷമായാണ് . മനുഷ്യന് ചരിത്ര മനുഷ്യന് ആക കൊണ്ട്, ആ മ്നുഷ്യപെഷമായ പഴയ യുക്തികള്‍ കാലഹരനപെടുന്നു . അത് കൊണ്ട് ഏതു വിശുധ്വ മെന്നു പറയുന്ന ഗ്രന്ഥങ്ങള്‍കു പോലും, ഇതാണ് വിധി ,അതിലെ ആശയങ്ങല്കും മരണം സംഭവിക്കുന്നു . അതിലും അബദ്ധങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഒരു പഞ്ഞവും ഉ‍ണ്ടാകില്ല . അതുകൊണ്ട് തന്നെ ആണ് എല്ലാ മതാത്മക ചിന്തകളും കപടമാണ്‌ എന്ന് പറയുന്നതും , കാരനം അവ ചരിത്രപരമായ ഭൌതികം അല്ല എന്നത് തന്നെ .
അപ്പോള്‍ എന്താണ് ഭൌതികം? അത് സദാ മാറി കൊണ്ടിരിക്കും കാലാനുസൃതമായി . പ്രാകൃതയുഗങ്ങളില്‍ വിശ്വാസങ്ങള്‍ മാത്രം ആണ് നമുക്ക് ഉണ്ടായതു എന്ന് നാം കരുതുന്നു . എന്നാല്‍ ആധുനിക യുഗത്തില്‍ മഹത് വ്യക്തികളുടെ പുസ്തകങ്ങള്‍ തന്നെ, നമ്മെ വഴി പിഴപ്പികുന്നുണ്ട് . മനുഷ്യന് എന്നാല്‍ ഏതെങ്കിലും പ്രത്യേക രാജ്യത്തിന്റെ സവിശേഷമായ പാരമ്പര്യത്തിന്‌ വേണ്ടി സൃഷ്‌ടിക്കപ്പെട്ടവനല്ല, എന്നതാണ് നാം സ്മരിക്കേണ്ടത്, മനുഷ്യന് മൂലമാണ്‌ പാരമ്പര്യ സവിശേഷതകള്‍ തന്നെ വിലമതിക്കപ്പെടുന്നത്‌, ആ പാരമ്പര്യം ഇന്ന് മനുഷ്യരാശിക്ക്‌ ഗുണകരമാണോ എന്നതാണ്, നാം അന്വേഷിക്കേണ്ടത് . അതൊഴികെ മറ്റെല്ലാം അന്ധമായ മിഥ്യാധാരണകളാണ്‌, ഏതു വമ്പന്‍ പരെഞ്ഞാല്‍ പോലും! മനുഷ്യന്റെ ഏതു പാരമ്പര്യവും മനുഷ്യനെക്കാള്‍ വലുതല്ല, എന്നാണു ധരിക്കേണ്ടത് . അത് മറക്കുമ്പോള്‍ നമുക്ക് മനുഷ്യനെ നഷ്‌ടപ്പെടുന്നു, അവന്റെ പാരമ്പര്യത്തെയും .
നമ്മുടെ പുരാണത്തില്‍ തന്നെ നേതാവ് എങ്ങിനെ ആയിരികണം എന്നതു പരാമര്സികുന്ന ഒരു ഭാഗം ഉണ്ട് . മഹാഭാരതത്തില്‍ നിന്നാണ് ഞാന്‍ പറയുന്നത് .മഹാഭാരതത്തില്‍ ഭീഷ്മരോട് അമ്മ ഗംഗാദേവി മകനെ ഉപദേശിക്കുന്ന ഒരു സന്ദര്‍ഭം ആണ് . ഒരു ദിവസം വൈകാരികമായി അസ്വസ്ഥനായ ഭീഷ്മര്‍ അമ്മയെ കാണാനായി ഗംഗനദിക്കരയിലെത്തുന്നു .അമ്മ മകനോട്‌ ചോദിച്ചു -",നീ വളരെയധികം ദുഖിതനായി കാണപ്പെടുന്നല്ലോ?".നിരാശ മുറ്റിയ ശബ്ദത്തില്‍ ഭീഷ്മര്‍ പ്രതിവചിച്ചു -"അമ്മെ ,ഹസ്തിനപുരം ആകെ മാറിപ്പോയിരിക്കുന്നു.രാജ്യം ഇന്ന് ആരുടേയും മനസ്സിലില്ല. ഇതാണ് സ്ഥിതി ,എല്ലാവരും അധികാരത്തിന്‍റെ പിറകെ പായുകയാണ്.സ്വന്തം സുഖങ്ങളില്‍ മുഴുകുന്ന അവര്‍, ജനങ്ങളെ ഓര്‍ക്കുന്നതേ ഇല്ല.എല്ലായിടത്തും അധികാരത്തിനു വേണ്ടിയുള്ള ഉപജാപങ്ങള്‍ നടക്കുന്നു ..."ഭീഷ്മരുടെ ബലിഷ്ടമായ വിരലുകളില്‍ തലോടി അമ്മയായ ഗംഗ പറഞ്ഞു-"മകനേ,ജ്ഞാനിയായ നീ ഇങ്ങനെ ശിശുക്കളെപ്പോലെ സംസാരിക്കരുത്.ഈ ദുഃഖം നിന്‍റെ മാത്രം ദുഖമല്ല.അതൊരു നേതാവിന്‍റെ വിധിയാണ്,പാലാഴിമഥനം ഓര്‍മ്മയുണ്ടോ നിനക്ക് ?
ദേവാസുരന്മാര്‍ അമൃതിനു പിന്നാലെ പാഞ്ഞപ്പോള്‍, കാളകൂടവിഷം ബാക്കിയായ കഥ നീ കേട്ടിട്ടില്ലേ ? അത് വീണാല്‍ ഭൂമി ചാമ്പലാവുമായിരുന്നു , ഭൂമിയെപ്പറ്റി ഓര്‍ക്കാത്തവര്‍ അമൃതിനു വേണ്ടി ബഹളം വെച്ചപ്പോള്‍, ലോകത്തിന്‍റെ നേതാവായ ശിവന്‍ ചെയ്തതെന്താണ് നീ ഓര്കുന്നോ ? ദേവാസുരന്മ്മാര്‍ സ്വോര്‍ഗതെയും , പാതാളതെയും അല്ലെ ഓര്‍ത്തത്‌ ?ഭൂമിയെ പറ്റി അവര്‍ ഓര്‍ത്തോ ?".......
അതാണ്‌ എനിക്കും നിങ്ങളോട് പറയാനുള്ളത്. വികസനം നടകുമ്പോള്‍ ഇതുപോലെ വിഷ മാലിന്യങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകും എന്ന് നമ്മുടെ പുരാണ്ങ്ങല്‍ അന്നേ കണ്ടിരുന്നു ... എന്ന് മനസിലായോ ?എന്നാല്‍ ലോക നേതാവ് ആയ ശിവന്‍ അമൃത് അല്ലാ കണ്ടത് നമ്മുടെ ഭൂമിയെ തന്നെ ആണ് .അതിന്‍റെ നാശവും നിലനില്‍പ്പും ആണ് . .ലോകത്തിന്‍റെ നിലനില്‍പ്പിനായി ,സ്വയം അപകടപ്പെട്ടും വിഷം കഴിക്കാന്‍ ഭഗാവാന്‍ തയ്യാറായി. അതാണ്‌
ഒരു നേതാവിന്‍റെ ജീവിതം .വയനകാര്ക് മനസിലായില്ലേ എന്തായിരിക്കണം നേതാവ് എന്ന് ?
അതുകൊണ്ട്, നീ ഹസ്തിനപുരത്തേക്ക് മടങ്ങൂ എന്ന്, ഗംഗ ദേവി സ്വൊന്തം മകനെ ഓര്‍മിപ്പിച്ചു .നീ അതിന്‍റെ നേതാവാണ്‌,ജനങ്ങള്‍ നിന്നെ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്. ഇത്തരം ദുഖത്തില്‍ നിന്ന് ഒരു യഥാര്‍ത്ഥ നേതാവിന് മുക്തിയില്ല മകനേ, ഇന്നും എന്നും ,അതുണ്ടാകാനും പാടില്ല. അതാണ്‌ ഈ ആധുനിക ലോകത്തും ,ഇതാണ് നമ്മുടെ പുരാണം വായികണം , എന്ന് പറയുന്നതും .....!
No comments:
Post a Comment